• آیا بعد از مادری به فرد دیگری تبدیل خواهید شد؟
• این سوالی است که دوست دارم قبل از شروع این فصل به آن فکر کنیم
• آیا شما بعد از تجربه ی مادری به شخصیت دیگری نسبت به آنچه که از قبل بوده اید تبدیل شده اید؟
• آیا از خودتان انتظار دارید که با وجود نقش مادری باید بسیاری از اولویت ها و نیازهای خودتان را نادیده بگیرید و خودتان را صرفا با محیط جدید سازگار کنید؟

حقیقت این است که من در بسیاری از جلسات مشاوره ام از زبان مادران زیادی میشنوم که خودشان را به خاطر ویژگی ها و رفتارهای خاصی در دوره ی مادریشان سرزنش میکنند و یا عذاب وجدان دارند.

یادم هست مادری مدام نگران این بود که من چرا نمیتوانم مثل مادران دیگر با فرزندم بازی کنم و همبازی او شوم.د بازی کردن و همبازی شدن با فرزندم برای من کاری سخت و طاقت فرساست.

مادر دیگری میگفت من از زمانی که مادر شده ام تمام نظم خانه و روتین زندگی قبلی ام به هم ریخته چون تنها کاری که در زمان خواب کودکم میتوانم انجام دهم خوابیدن است.اما مادران دیگر از زمان خواب فرزندانشان برای ایجاد نظم و رسیدگی به امور منزل استفاده میکنند.

مادری میگفت من با تمام عشقی که به فرزنداتم دارم اما گاهی از عمق جانم دلم میخواهد از نقش مادری ام استعفا بدهم دوست دارم برای یک روز و حتی چند ساعت خودم و خودم تنها بیرون از منزل قدم بزنم و یا در یک مهمانی صمیمی بدون فرزندم شرکت کنم اما هربار که به کودکم فکر میکنم احساس عذاب وجدان میکنم که!

تمام این نقل قول ها و هزاران موقعیت مشابه این مادران روزانه بارها و بارها از ذهن مادران میگذرد و اغلب بدون پاسخ مشخصی رها میشود

انگار مادران از خودشان انتظار دارند که پس از مادر شدن به شخصیت دیگری تبدیل شوند و ناچارند تمام علایق و نیازهایشان را فراموش کنند

مادر شدن پذیرفتن یک نقش مادام العمر است اما ماده ی جادویی تغییر شخصیت نیست!